Nog 2,5 week

Nog twee en een halve week, dan is het zover, dan vertrek ik naar Verona voor ruim anderhalve maand als Au Pair.

Vijf jaar geleden ben ik al eens eerder een Au Pair avontuur aan gegaan, toen naar Engeland voor 3 maanden. Drie jaar geleden heb ik ruim 6 weken op een camping in Zweden gewerkt en vorig jaar ben ik begeleider geweest van vakanties voor mensen met een verstandelijke beperking.

Ik ben niet iemand die graag twee jaar achter elkaar het zelfde doet en dus was het dit jaar weer tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik ben natuurlijk al eerder Au Pair geweest, maar het gezin waar ik toen verbleef was een tamelijk veilige keuze, gezien het een Nederlands/Engels gezin is. Ik kon daar dus en Nederlands en Engels praten. En met beide talen heb ik geen problemen. In Zweden was het een camping van een Nederlands gezin, dus daar was het net zo makkelijk.
Nu ga ik naar een compleet Italiaans gezin, welke graag voor de zomer maanden een Au Pair wil hebben om hun kinderen beter Engels te leren. Dit gaat voor mij dus ook een grote uitdaging worden, want mijn Engels is prima, maar mijn Italiaans absoluut niet. Ik probeer inmiddels wel wat Italiaans te leren, maar de mensen die me al wat langer kennen weten dat ik absoluut geen talenknobbel heb, dus dit gaat allemaal nog niet zo fantastisch. Ik kom nog niet veel verder dan boungiorno (goedendag), cavolo (sla) en fragola (aardbei).
Maar goed ik heb nog twee en een halve week om dat nog wat bij te spijkeren en waarschijnlijk leer ik het toch een stuk sneller als ik daar eenmaal ben en wel Italiaans moet gaan begrijpen.

Het gezin waar ik naartoe ga bestaat uit 6 mensen, Jessica (moeder), Fabio (vader), Maddalena, Clarrisa, Ruben en Ludovica. Maddalena is de oudste dochter (17) en zij zal zelf tijdens de zomer op een resort in het zuiden van Italie werken, ik neem in het gezin daarom een beetje de rol van grote zus op me straks. Ik pas dus op de drie jongste kinderen van 10, 7 en bijna 2 jaar. Ik ben zeer benieuwd hoe dit zal gaan, aangezien mijn vorige Au Pair ervaring was met twee kindjes van 1 en 2,5 jaar.
Maar van wat ik al gehoord heb zijn het erg lieve kinderen, dus ik denk dat het helemaal goed gaat komen.

Toen ik besloot weer Au Pair te gaan worden voor de zomer had ik binnen een week meerdere gezinnen waar ik uit kon kiezen, ik heb voor dit gezin gekozen omdat ze mij direct tijdens het skype gesprek (welke ik met alle andere gezinnen ook gehad heb) probeerde te betrekken bij het gezin en dat is tot nu toe ook altijd nog zo gebleven. Zo nu en dan krijg ik whastappjes met verhalen wat zij die week gedaan hebben en vaak gaan deze verhalen ook gepaard met foto's. Ook ben ik inmiddels al uitgenodigd om meerdere dingen met ze te gaan doen, naar een soort kinderboerderij, naar het Gardameer, naar een opera in de Arena van Verona, uiteten in hun favoriete restaurant enz..
Ze proberen me ook op alle mogelijke manieren te helpen, zo hoef ik geen handdoeken en badlakens mee te nemen, mag ik hun shampoo en douchegel gebruiken als ik dat wil en ik mag zelfs Jessica's schoenen wel aan (wat wel lastig wordt gezien zij maat 39 heeft en ik 45 ;P), maar dit alles was zodat ik mijn bagage zo licht mogelijk kan houden.
Ik voel me hierdoor nu al welkom en ik weet bijna zeker dat ik daar goed terecht ga komen.

Mijn ticket is een tijdje geleden al geboekt dus dinsdag 30 juni vlieg ik vanaf Schiphol, veel te vroeg (6.55), richting Verona, de stad van Romeo en Julia, waar het momenteel elke dag al rond de 30 graden is !!